Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Duo Reges: constructio interrete. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Hoc simile tandem est?

Quid censes eos esse facturos, qui omnino virtutem a bonorum fine segregaverunt, Epicurum, Hieronymum, illos etiam, si qui Carneadeum finem tueri volunt?

Nobis enim ista quaesita, a nobis descripta, notata,
praecepta sunt, omniumque rerum publicarum reetionis genera,
status, mutationes, leges etiam et instituta ac mores
civitatum perscripsimus.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem
esse finem, non eundem.

Quis negat?

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Scrupulum, inquam, abeunti;

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Verum esto;

Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Sed haec omittamus;

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Quis Aristidem non mortuum diligit? Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quae contraria sunt his, malane?

• Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.
• Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
• Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Et quidem, inquit, vehementer errat; Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

1. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
2. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.